هدف این پژوهش, شناسایی و مقایسه شباهت ها و تفاوت های نظام یادگیری الکترونیکی کشورهای منتخب آسیایی با دانشگاه پیام نور در زمینه تعداد دانشجو, اعضای هیئت علمی, کارکنان, نسبت استاد به دانشجو, روش های یاددهی-یادگیری, منابع درسی, مواد و ابزارهای آموزشی و امکانات کتابخانه, سازوکارهای پشتیبانی, امتحانات و سازوکارهای تضمین کیفیت بود. این پژوهش یک مطالعه اسنادی است که به روش تطبیقی-تحلیلی انجام شد. جامعه آماری پژوهش, همه دانشگاه های آموزش از دور کشورهای “ژاپن, چین, هندوستان, پاکستان, اندونزی و ایران” بود. از میان دانشگاه های این کشورها, دانشگاه باز ژاپن, دانشگاه باز چین, دانشگاه ایندیراگاندی هند, دانشگاه علامه الاقبال پاکستان, دانشگاه ترباکا اندونزی و دانشگاه پیام نور به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز پژوهش از طریق مطالعّه اسناد و مدارک و وب سایت رسمی دانشگاه ها جمع آوری شد. تجزیه وتحلیل نتایج نیز بر اساس روش برودی در چهار مرحله توصیف, تفسیر, همجواری و مقایسه انجام شد. نتایج نشان داد, استفاده از تجربیات موفق کشورهای قاره آسیا به ویژه در شیوه تشکیل کلاس های الکترونیکی با تعداد استاندارد دانشجو, روش های تدریس نوین, یادگیری ترکیبی, تولید محتوای دیجیتال مناسب, انواع مکانیزم های پشتیبانی و ارائه بازخورد مناسب به ما این امکان را می دهد تا بتوانیم برای حل مشکلات آموزشی خود بر مبنای راهکارهای کشورهای دیگر, گام های مؤثرتری برداریم. هدف این پژوهش, شناسایی و مقایسه شباهت ها و تفاوت های نظام یادگیری الکترونیکی کشورهای منتخب آسیایی با دانشگاه پیام نور در زمینه تعداد دانشجو, اعضای هیئت علمی, کارکنان, نسبت استاد به دانشجو, روش های یاددهی-یادگیری, منابع درسی, مواد و ابزارهای آموزشی و امکانات کتابخانه, سازوکارهای پشتیبانی, امتحانات و سازوکارهای تضمین کیفیت بود. این پژوهش یک مطالعه اسنادی است که به روش تطبیقی-تحلیلی انجام شد. جامعه آماری پژوهش, همه دانشگاه های آموزش از دور کشورهای “ژاپن, چین, هندوستان, پاکستان, اندونزی و ایران” بود. از میان دانشگاه های این کشورها, دانشگاه باز ژاپن, دانشگاه باز چین, دانشگاه ایندیراگاندی هند, دانشگاه علامه الاقبال پاکستان, دانشگاه ترباکا اندونزی و دانشگاه پیام نور به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز پژوهش از طریق مطالعه اسناد و مدارک و وب سایت رسمی دانشگاه ها جمع آوری شد. تجزیه وتحلیل نتایج نیز بر اساس روش برودی در چهار مرحله توصیف, تفسیر, همجواری و مقایسه انجام شد. نتایج نشان داد, استفاده از تجربیات موفق کشورهای قاره آسیا به ویژه در شیوه تشکیل کلاس های الکترونیکی با تعداد استاندارد دانشجو, روش های تدریس نوین, یادگیری ترکیبی, تولید محتوای دیجیتال مناسب, انواع مکانیزم های پشتیبانی و ارائّه بازخورد مناسب به ما این امکان را می دهد تا بتوانیم برای حل مشکلات آموزشی خود بر مبنای راهکارهای کشورهای دیگر, گام های مؤثرتری برداریم.
