رابطه سبکهای یادگیری با روشهای تدریس ترجیحی دانشآموزان دوره متوسطه شهرستان میبد
هدف از این پژوهش, بررسی رابطه سبک های یادگیری دانش آموزان دوره متوسطه با روش های تدریس ترجیحی آنان بود. جامعه آماری پژوهش, شامل 2199 نفر دانش آموز دوره متوسطه شهرستان میبد که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم 325 نفر از آنان به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. روش پژوهش, توصیفی از نوع همبستگی است. با استفاده از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون, آزمون تحلیل واریانس, آزمون تعقیبی) داده ها مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که بین سبک های یادگیری و روش های تدریس ترجیحی دیداری, شنیداری, خواندنی – نوشتنی و جنبشی رابطه معنادار وجود داشت ولی بین سبک های یادگیری دانش آموزان برحسب سن و رشته تحصیلی تفاوت وجود نداشت. مقایسه سبک های یادگیری و روش های تدریس ترجیحی دانش آموزان برحسب جنسیت نشان داد که فقط رابطه سبک یادگیری و روش های تدریس ترجیحی شنیداری با جنس معنی دار بوده است و میانگین سبک یادگیری و روش تدریس ترجیحی شنیداری دانش آموزان دختر بیشتر از دانش آموزان پسر بوده است.