قرآن باید بهعنوان متن درسی قرار گیرد و طلاب با برنامهای منظم با منبع اصلی دین مأنوس شوند تا بتوانند علاوه بر بهرههای معنوی، سرمایه و جهتگیری حرکتهای علمی و فرهنگی خود را برمدار این گنجینههای بیپایان قرار دهند. افزون بر این، کار با متون اصیل دین موجب کاربردی شدن و ماندگار شدن علوم و فنون و مهارتهای درسی طلاب میشود. درواقع کار قرآنی طلاب بهمثابه کارگاه تمرین صرف، نحو، بلاغت و لغت برای آنان است.
راهکارها:
1. برگزاری درس ترجمه قرآن به همراه بیان نکات تفسیری منتخب توسط استاد؛
2. برگزاری کارگاه آشنایی با تفاسیر و مفسرین؛
3. برگزاری جلسات انس با قرآن؛
4. برگزاری کلاسهای تفسیر و تدبر در قرآن با استفاده از استادان مبرز تفسیر و تدبر؛
5. در نظر گرفتن امتیازات ویژه برای حُفّاظ؛
6. برگزاری کلاسهای تجوید و توانمندسازی طلاب در روانخوانی و زیباخوانی قرآن کریم؛
7. الزام طلاب به حفظ سورههای پرکاربرد و آیات کلیدی.