در امر آموزش نیز باید به نکات تربیتی توجه داشت. بایستی علاوه بر دروس اخلاق و فعالیت‌های فرهنگی تربیتی به ملاحظات تربیتی در آموزش توجه شود. باید توجه داشت که بسیاری از مباحث تربیتی در میان امور آموزشی و در حین کلاس‌ها منتقل می‌شود. ازاین‌رو باید در تعارض بین مسائل اخلاقی و مسائل علمی، مسائل اخلاقی در اولویت قرار داده شود. با این توجه، تشویق‌ها محدود به امور آموزشی نمی‌شود و به تأثیر تربیتی مباحث علمی و آفات تربیتی طرح‌های آموزشی توجه می‌گردد.[1]
بدون شک طلبۀ ضعیف از نظر علمی، در صورت متقی و متخلق بودن، به اسلام ضربه نمی‌زند؛ اما طلبۀ فاضلِ بی‌اخلاق قطعاً مضرّ خواهد بود.
راهکارها:
1. استفاده از ظرفیت کلاس‌های قرآن و نهج‌البلاغه برای بیان نکته‌های تربیتی و اخلاقی به طور مستمر؛
2. برگزاری کلاس‌های آشنایی با مضامین تربیتی ادعیه؛ مانند دعای مکارم الاخلاق، رساله حقوق امام سجاد؟ع؟، مناجات خمسهݑ عشر و… ؛
3. استفاده از اساتیدی که در اخلاق عملاً الگو باشند؛[2]
4. درخواست از اساتید برای بیان نکات تربیتی و اخلاقی در ابتدا یا در میانه تدریس؛
5. دقت در اجرای بدون آسیب کلاس‌ها؛[3]
6. تشویق طلاب جامع و عدم تمرکز تشویق‌ها به امور آموزشی.
[1]. گاه تاکید بیش از اندازه بر علم‌آموزی و توجه افراطی به درس، موجب مشکلات روحی در طلاب مجرد و مشکلات خانوادگی در طلاب متأهل می‌شود که در آموزش تربیت محور باید مربیان از ایجاد این گونه آسیب‌ها پرهیز نمایند.
[2]. در انتخاب اساتید حتما باید ملاحظات تربیتی مدنظر باشد و استاد قوی از نظر علمی اما مضرّ به تربیت طلاب، نباید استفاده شود.
[3]. به عنوان نمونه باب نکاح فقه، با توجه به آسیب‌های آن و حضور طلاب مجرد، همراه با متانت خوانده شود.