علامه شهید مرتضی مطهری در کتاب “تعلیم و تربیت در اسلام” در مورد تربیت اخلاقی، نظر علامی قدیم را مطرح می کند و می نویسد: «در این جهت شک و تردیدی نبود که قسمتی از اخلاقیات را باید در وجود بشر تکوین کرد و به اصطلاح علمای اخلاق، باید فضائل را به صورت ملکات در انسان ایجاد نمود.»
جنتی در مقالۀ خود با عنوان “راهکارهای تقویت انگیزههای فراگیری درس دینی و قرآن” در مورد ارتباط مطلوب معلم و شاگرد و نیز ایجاد انگیزه در شروع کار چنین مینویسد: «معلم نمیتواند بدون تئجه به انگیزه و علاقۀ دانش آموزان تدریس را شروع کند.»
حسینیپناه در مقالهای با عنوان “راهکارهای ایجاد انگیزه درس دینی و قرآن” به ضرورت تغییر در روشهای تدریس درس دینی و قرآن اشاره کرده است و روش سنتی را بریا نسل فعلی مناسب نمی داند و چنین مینویسد: «تربیت معلمان به روشهای قدیمی و سنتی دیگر جوابگوی نسل تشنه، جسور و پر تحرک امروزی نیست. چراکه با وجود تهاجمات فرهنگی و ورود رایانه، اینترنت، ماهواره و انواع سیدیهای آموزشی به خانهها، بیشتر دانش آموزان و نوجوانان خود را به علوم روز مجهز کردهاند و کمتر به مسائل مذهبی توجه نشان میدهند.»
شعبانی در جلد اول کتاب “مهارتهای آموزشی و پرورشی” در مورد انواع روشهای تدریس بر اساس محتوای کتاب به بحث پرداخته و نوشته است: «انتخاب صحیح روش تدریس از عناصر مهم تحقق اهداف آموزشی به شمار میرود.»
نعمتی در مقالهای با عنوان “50نکته در انگیزه بخشی به دانش آموزان” به ضرورت تغییر محیط آموزشی با چینش کلاس و نیز شیوههای روش تدریس اشاره کرده که در ایجاد انگیزه برای تدریس مؤثر است.
تک فلاح در مصاحبهای با عنوان “غفلت از تقویت باورهای دینی” گفته است” «ارتباط صحیح میان معلم و شاگرد یکی از اصلی ترین مؤلفههای ضروری در تدوین کتب درسی است.»
مطالعه این نظرات و مشاهده کملطفی برخی از اساتید در تدریس معارف دینی، انگیزهای شد تا مسعوده جهان شیر، دبیر مدارس سمنان، به پژوهشی در زمینه روش تدریس فعال همراه با فناوری روز بپردازد. هدف اصلی او این بود که معارف دین به دل دانشآموزان بنشیند. مقاله حاضر نتیجه مطالعه و پژوهش این محقق گرامی است.