طلاب در طول تحصیل به طور مداوم نیازمند به مشاوره و هدایت تحصیلی هستند. مشاور آگاه و دلسوز، برای هدایت و راهنمایی باید به استعداد و توانمندی فرد و اولویتبندی نیازهای جامعه توجه نماید.
راهکارها:
1. اختصاص وقت توسط مدیر و مسئولان برای مشاوره و هدایت تحصیلی؛
2. فراهم کردن امکان مشورت با اساتید و مشاوران همسو؛[۱]
3. توجه به پیشنیازها و مسیر صحیح علمی؛
4. تنظیم سرعت طی مسیر علمی با توجه به توان فرد؛
5. توجه به اقتضائات و مسائل هر فرد[۲] برای هدایت تحصیلی؛
6. زمینهسازی برای انجام انتخابها توسط خود فرد همراه با روشنگری و تبیین و پرهیز از تصمیمگیری به جای فرد؛
7. تخصصیسازی آموزشها در مقاطع تحصیلات تکمیلی؛
8. پرهیز از ورود زود هنگام طلاب به رشتههای تخصصی.
[۱]. اساتید و مشاوران باید حتیالمقدور همسو با سیاستهای کلی مدارس باشند؛ در غیر این صورت لازم است نظرات متعارض، بهاندازه کافی امکان تبیین و نشر داشته باشند تا زمینه انتخاب صحیح برای طلاب فراهم گردد. البته مشروط به اینکه تعدد نظرات موجب تحیّر طلاب نگردد. این مورد در راهبردهای «بسترسازی برای انتخاب آزادانه و آگاهانه» و «پرورش روحیه آزاداندیشی و نقادی» در فصل راهبردهای فرهنگیـــتهذیبی توضیح داده شد.
[۲]. مسائل هر فرد میتواند شامل دغدغههای فکری، خانوادگی، مالی، ازدواج و اشتغال پارهوقت باشد.