هدف این پژوهش بررسی نقش مؤلفه های شایستگی مرتبط با فناوری در برنامه درسی بود. این پژوهش در دو بخش کیفی و کمی انجام شد. در بخش کیفی با استفاده از روش تحلیل مضمون, مؤلفه های شایستگی مرتبط با فناوری از مقالات و اسناد شناسایی و با استفاده از نرم افزار Maxqda12 کدگذاری و با روش آتراید استرلینگ قالب مضامین طراحی شد. انتخاب نمونه, از طریق نمونه گیری هدفمند انجام و تا سر حد اشباع (22 مقاله) ادامه یافت. به منظور تعیین روایی محتوایی از نظر خبرگان و برای سنجش پایایی, از ضریب هولستی (818/0) بهره گرفته شد. در روش کمی, از نوع توصیفی-پیمایشی, ابتدا پرسشنامّه اولیه ساخته شد و روایی محتوایی پرسشنامه توسط 10 نفر از اساتید و آگاهان خبره مورد تأیید قرار گرفت. پایایی آن نیز با روش آلفای کرونباخ به مقدار 85/0 تأیید شد, پرسشنامه نهایی پس از اجرا در میان هنرآموزان هنرستان های فنی و حرفه ای با کمک نرم افزار SPSS19 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. حجم نمونه در بخش کمی طبق فرمول کوکران 384 نفر در نظر گرفته شد. از نتایج بخش کیفی دو مؤلفه دانش و مهارت استخراج شد و یافته های بخش کمی نشان داد نقش مؤلفه دانش با (365/12= t و 01/0>p) و مؤلفه مهارت با (229/5= t و 01/0>p) شایستگی های مرتبط با فناوری در برنامه درسی بیش ازحد متوسط است. نتایج آزمون فریدمن نقش مؤلفه دانش از شایستگی های مرتبط با فناوری در برنامه درسی را بالاتر از نقش مهارت نشان داد.