هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر برنامه درسی پنهان در اثربخشی آموزش و یادگیری در حوزه‌ی علمیه‌ی نرجس در شهر مشهد در پاییز 1395 بود.
روش پژوهش کیفی و از نوع پدیدارشناسی بود.
جامعه آماری پژوهش کلیه طلبه‌های خواهر؛ حوزه‌ی علمیه‌ی نرجس در سال تحصیلی 95-94 است.
نمونه گیری به روش هدفمند انجام شد و تا رسیدن به اشباع داده ها ادامه داشت.
با استفاده از ابزار مصاحبه و سوالات نیمه ساختاریافته حول چهار محور ساختار فیزیکی و سازمانی، جو اجتماعی، رابطه و تعامل بین استاد و دانشجو، سوق دهنده ها و بازدارنده های یادگیری اطلاعات جمع آوری شد. سپس اطلاعات حاصل از مصاحبه به روش سه مرحله ای کدگذاری اشتراس و کوربین تحلیل شد. جهت اعتبار یافته ها از اجماع نظر متخصصان و بررسی مجدد از شرکت کنندگان استفاده شد.
نتایج نشان داد که عواملی مثل هماهنگی بین بخش های مختلف آموزش، پژوهش و فرهنگی حوزه، جذب اساتید مجرب، ایجاد جو مطلوب و معنوی، مباحثه و تعامل بین استاد و دانشجو، همسویی برنامه ها با رسالت حوزه و عدم تقلید از دانشگاه، پالایش محتوی و دروس از جمله عوامل موثر در اثربخشی یادگیری و آموزش بوده و عواملی چون نگرش منفی جامعه به حوزویان، تضاد الگوهای حوزه و خانواده، جنسیت محور نبودن برنامه ها و مطالب سنگین و غیر کاربردی از جمله عواملی است که اثربخشی آموزش و یادگیری را در طلاب کاهش داده است.
