الگوی جامع ارزشیابی کیفیت تدریس اساتید

طراحی و تدوین الگوی جامع ارزشیابی کیفیت تدریس اساتید: مطالعّه موردی دانشگاه رازی

هدف این پژوهش، تدوین الگوی جامع ارزشیابی کیفیت تدریس اساتید با روش پژوهشی توصیفی-پیمایشی بود. جامعّه آماری را اعضای هیئت‌علمی تمام‌وقت استخدام شده در دانشگاه رازی تشکیل دادند (224=N). برای نمونه‌گیری از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده و کاربرد جدول بارتلت (132n=) بهره گرفته شد. روایی ابزار با پانل متخصصین و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد (83/0). در تحلیل داده‌ها، از آماره‌های میانگین و انحراف معیار و روش‌های آماری استنباطی شامل تحلیل عاملی و تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام توسط نرم‌افزار SPSS14 استفاده شد. نتایج نشان داد که اساتید دانشگاه رازی از کیفیت موجود ارزشیابی چندان خرسند نیستند. مهم‌ترین تهدیدکنندّه ارزشیابی، سخت‌گیری یا آسان‌گیری استاد، جدی نگرفتن فرم‌ها و عدم دقت دانشجویان بود. روش و زمان مناسب ارزشیابی، افراد باصلاحیت برای ارزشیابی و شیوّه مناسب در انعکاس نتایج، مهم‌ترین پیشگوکننده‌های کیفیت ارزشیابی بودند. پنج مقوله مناسب ارزشیابی شامل رفتار مدرس، مدیریت تدریس، خصوصیات شخصیتی، نوآوری در تدریس، توانایی پرورش روحیات، از تحلیل عاملی استخراج گردید. درنهایت، الگوی جامع کیفیت تدریس ارائه شد.